Ռուսաստանաբնակ հայ գործիչ, քաղաքագետ Անդրանիկ Միհրանյանը տպավորված է «Մեր քաղաք»-ը դաշինքի քաղաքապետի թեկնածու Մարտուն Գրիգորյանի այսօր հրապարակված որոշումից։

Հիշեցնենք, որ «Մեր քաղաք»-ը դաշինքի քաղաքապետի թեկնածու Մարտուն Գրիգորյանը կիրակի օրը կայացած Գյումրու ավագանու ընտրություններից հետո այսօր հայտնեց իր որոշման մասին․

«Եվ այսպես, «Մեր քաղաքը» դաշինքը հայտարարում է, որ կտա անհրաժեշտ քանակությամբ քվե՝ մյուս երկու ուժերի կողմից սատարվող թեկնածու Վարդան Ղուկասյանին՝ առանց որևէ պաշտոնի, ակնկալիքի և որևէ պայմանավորվածության»։

168․am-ի հետ զրույցում Անդրանիկ Միհրանյանն ասաց, որ Գրիգորյանի կայացրած որոշումն իր համար մեծ երևույթ է, շրջադարձային ու պատմական իրադարձություն հայաստանյան քաղաքական դաշտի կյանքում։

«Ես այն մարդն եմ, որը 1998 թվականին, երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հրաժարական տվեց, «Независимая газета» թերթում գրեցի մի հոդված «Уроки Армении», ինչպես Անդրեյ Բիտովն էր գրել։ Այդ հոդվածում ես շեշտեցի մեկ հանգամանք, որ, իհարկե, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի համար դառնություն էր, որ իրեն ստիպեցին հրաժարական տալ, բայց նա չգնաց բախումների, հակամարտության, նա փաստորեն դրսևորեց քաղաքացիական հասունություն, որը ես միշտ գնահատել եմ նրա մոտ։ Նա պարզապես գնաց, որոշ հապավումներով գնահատեց և հասկացավ, որ ազգի ու պետության շահերն ավելի կարևոր են, քան իր իշխանությունը, իր մնալն ու չմնալը»,- ասաց Անդրանիկ Միհրանյանը։

Նա ընդգծեց, որ հայկական քաղաքականության մեջ մշտապես չափազանց կարևոր հարց է եղել, թե որքանո՞վ հայկական քաղաքական էլիտան պատրաստակամություն ունի իր անձնական, նեղ, ընտանեկան, կուսակցական շահերը զոհաբերելու հանուն մեծ գաղափարի, հանուն ազգի ու պետականության ապագայի։

«Ես այն մարդն եմ, որը 2018 թվականին շատ զայրացած վիճակում ասաց, որ եթե իմ ժողովուրդն իջել է այդ ցածր մակարդակին, այդ փողոցի «чернь»-ը, փողոցի թափթփուկներին պետք է բերի իշխանության, ապա ես ամաչում եմ, որ ես հայ եմ։

Այն ժամանակ իմ այդ խոսքերի համար շատերն ինձ մեղադրեցին, բայց այսօր կարող եմ ասել՝ ես չեմ ճանաչում Մարտուն Գրիգորյանին, սակայն իր քայլն ինձ բերեց այն մտքին, որ կարող եմ ասել, որ ոչ թե ամաչում եմ, որ հայ եմ, այլ ես կարող եմ պարծենալ, որ հայ ժողովրդի մեջ կան այսպիսի քաղաքական գործիչներ, որոնք կարող են մի կողմ դնել անձնական հակասությունները, թշնամությունները, հաշիվներն ու շարժվել ժողովրդի, պետության ապագայի գաղափարին ծառայելու ցանկությամբ։ Սա այն քայլն է, որը ֆանտաստիկ երևույթ է հայկական քաղաքականության մեջ վերջին տարիներին, հատկապես՝ 2018 թվականից հետո»,- ասաց Անդրանիկ Միհրանյանը։

Ռուսաստանաբնակ քաղաքագետը շարունակեց՝ ասելով, որ իրեն մշտապես հարցնում են, թե կա՞ն արդյոք այնպիսի հայ քաղաքական գործիչներ, որոնք կարող են գնալ նման քայլի, կարող են բարձրանալ իրենց անձնական, ընտանեկան շահերից, կուսակցական շահերից ու ծառայել պետականությանն ու ազգին։

«Ես այս դեպքը, քայլն այդ շարքին եմ դասում և ասում եմ՝ սա պետք է օրինակ լինի հայկական քաղաքական դաշտի համար, այսպիսի քայլերի վրա պետք է դաստիարակվի երիտասարդ սերունդն ու մյուս քաղաքական գործիչները, որ ոչ մի անգամ չասեն, որ հայ քաղաքական գործիչը մանր է, մանրապճեղ, սա շատ մեծ և շրջադարձային քայլ է»,- շեշտեց Միհրանյանը։

Նա նշեց, որ նախօրեին հասարակական-քաղաքական շրջանակներից մեկում զրուցել է Մարտուն Գրիգորյանի հնարավոր որոշման շուրջ, և իրեն հարցրել են, թե ի՞նչ քայլ կանի Մարտուն Գրիգորյանը։

«Ես ասացի, որ հուսով եմ՝ նա, նրա թիկունքում կանգնած մարդիկ, որոնց հետ նա խորհրդակցում է, քննարկում է, կանեն ճիշտ քայլ։ Գիտեմ դեպքեր, որոնցից մեկը շատ ցայտուն էր, և պատմեցի այն։

Մեկ այլ դեպք ևս ցանկանում եմ պատմել՝ շատ ջերմ ու ընկերական հարաբերություններ ունեինք Վազգեն Սարգսյանի հետ, երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հեռացավ, ինձ զանգահարեց Վազգեն Սարգսյանն ու ասաց՝ «Լևոնը գնաց, բայց մենք հիմա որոշել ենք, որ ոչ ես եմ գնալու նախագահ, ոչ էլ Ռոբերտը։ Մենք կորոշենք, թե ով կլինի և ինչպես կլինի»։

Ես ասացի․ «Վազգեն, իսկ դու ինչո՞ւ չես գնում», ես Ձեզ ասեմ, որ ես շշմած մնացի իր պատասխանից, ուզում եմ շեշտել, ու հասարակությունն իմանա. նա ասաց, որ ինքն իրեն պատրաստ չի զգում, որպեսզի մասնակցի նախագահական ընտրություններին և դառնա նախագահ։ Ես ապշեցի, քանի որ Հայաստանում նույնիսկ փողոց մաքրողները կարծում են, որ իրենք արժանի են նախագահության ոչ միայն ՀՀ-ում, այլև աշխարհում։ Ես ապշեցի, որ այդ մարդը, ձեռքի տակ ունենալով բանակը, զանազան կառույցները, մեծ հնարավորություններ, ինքնաքննադատական մոտեցում ունեցավ և ասաց, որ այսօր իրեն պատրաստ չի համարում այդ գործի համար։

Պատահական չէ, որ այս դեպքերն օրինակ բերեցի։ Ես մասնակից եմ եղել ՀՀ-ում բոլոր շրջադարձային իրադարձություններին, բոլորի հետ ունեցել եմ ջերմ, ընկերական հարաբերություններ, ես և՛ Լևոնի քայլը գնահատեցի այդ ժամանակ, որ նա չբերեց բախումների, անցումը որքան հնարավոր էր՝ սահուն եղավ այդ իրադարձությունների ֆոնին, և՛ Վազգենի որոշումը մեծ տպավորություն թողեց ինձ վրա։

Հիմա էլ ուղղակի հպարտանում եմ, որ ՀՀ-ում կան այսպիսի քաղաքական գործիչներ, ինչպիսին Մարտուն Գրիգորյանն է։ Գլուխս ցանկանում եմ խոնարհել իր առջև, որպես մի խելացի, իմաստուն մարդու, որը վեր կանգնեց անձնական, ընտանեկան, քաղաքական հարցերից և փորձեց ծառայել իր ազգին ու ժողովրդին։

Հույս ունեմ, որ սա կլինի շրջադարձային հայկական քաղաքական իրադարձությունների զարգացման կոնտեքստում»,- ասաց Միհրանյանը՝ հավելելով, որ սա սկիզբն է, որ հայ ժողովուրդն ու հայկական քաղաքական տարրը վերածնունդ ապրի և բարձր մակարդակով, բարձր նշաձողերով առաջ շարժվի։

Անդրադառնալով Գյումրիում կիրակի օրը կայացած համապետական ընտրությունների արդյունքներին՝ Անդրանիկ Միհրանյանն ասաց, որ իր համար միանշանակ է, որ, ինչպես ռուսներն են ասում՝ սա վերջի սկիզբն է՝ «это начало конца»։

Նրա վստահեցմամբ, այս ընտրությունները ներկայիս հայկական իշխանությունների անկման սկիզբն են, ավելին՝ սա շատ մեծ հարված էր և՛ Փաշինյանին, և՛ իր կուսակցությանը։

«Սա մեծ հույս է ներշնչելու ժողովրդին։ Ցավոք, պատերազմից խեղճացել է ժողովուրդը, ստոր պարտությունը, որին բերեց Փաշինյանը, պետք է հաղթահարվի։ Սա այն մեծ քայլերից մեկը կլինի, որը կարող է հաղթահարել այդ ընկճվածությունը, հուսահատությունը և հույս առաջացնել, որ ժողովուրդը կարող է իր որոշմամբ, ակտիվությամբ իր ձեռքը վերցնել իշխանությունը և իր ազգային արժանապատվությունը, քանի որ ներկայիս իշխանություններն ազգային արժանապատվությունը ցեխի մեջ են գցել։

Ուստի կարիք կա, որ այդ իրավիճակից դուրս գա ժողովուրդը, որպեսզի բաց ճակատով, հպարտորեն քայլի ոչ միայն ՀՀ-ում, այլև ամբողջ աշխարհում, վերականգնի իր ինքնազգացողությունը, արժանապատվությունը։ Եվ այս ամենը ոչ միայն խոսքեր լինեն, այլև գործեր։ Գրիգորյանի քայլը ցույց է տալիս, որ սա կարևոր, շրջադարձային քայլ էր այդ ուղղությամբ, և ես վստահ եմ, որ դրանից հետո ավելի մեծ հաղթանակներ են սպասվում ժողովրդին, որը կցանկանա ազատվել այս իշխանությունից և նվաստացուցիչ իրավիճակից։ Ամենակարևորը, որ մեր ազգին հարկավոր է՝ հոգեբանական վերածնունդ, և այս քայլը շատերի մոտ կարող է առաջացնել այդ հոգեբանական վերածնունդը, զգացումը, որ մենք կարող ենք»,- ասաց Միհրանյանը։

Նա հիշեցրեց 1932թ․ ԱՄՆ նախագահ Ֆրանկլին Դ. Ռուզվելտի խոսքերը։

«Տնտեսական ճգնաժամի ֆոնին նա ասել է, որ «մեր ժողովրդի համար ամենամեծ վախը հենց վախն է, մենք պետք է այդ վախը հաղթահարենք»։ Ներկայումս թվում է, որ այդպիսի քայլերով միայն կարելի է առաջ շարժվել, ոչ թե խոսքերով, պետք է այսպիսի քայլերով հաղթահարել այդ վախը և, իհարկե, ձգտել իսկապես ստեղծելու այնպիսի պետություն ու հնարավորություններ, որոնց արժանի է մեր ժողովուրդը։

Իմ հարգանքն ու մեծ համակրանքն եմ հայտնում Մարտուն Գրիգորյանին այդ քայլի համար։ Այս օրերին հետևում էի տարբեր քննարկումներին, թե ինչպիսի դավադրության տեսություններ էին հյուսվում այս որոշման շուրջ, թե ինչ է կատարվում վարագույրների ետևում, ինչ բանակցություններ են ընթանում, և պետք է ասեմ, որ այն մարդիկ, որոնք իշխանության ձգտում ունեին, ցանկանում էին այս պղտոր ջրում ձուկ որսալ։ Ուստի նրանց համար այս որոշումը մեծ հարված էր, որ պետք չէ բոլորին գնահատել մեկ արշինով, քանի որ նման մարդիկ պատրաստ են ամեն բան զոհաբերել իրենց անձնական շահերին։ Այս որոշումը բոլորի համար մեծ դաս պետք է լինի, մեր ժողովրդի, քաղաքական դաշտի ու պետականության համար»,- այսպես եզրափակեց իր խոսքն Անդրանիկ Միհրանյանը, ում մուտքը Հայաստանի Հանրապետություն ՀՀ ներկայիս իշխանությունները սահմանափակել են։