«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Այս օրերին Սյունիքով անցնելիք ճանապարհի թեման շատ է քննարկվում։ Այն ակտուալություն է ստացել այն պատճառով, որ Ադրբեջանը կարողացավ միջազգային հանրության լուռ հայացքի ներքո օկուպացնելու և հայաթափելու միջոցով «լուծել» Արցախյան հիմնահարցը։ Երբ Արցախում հայկական պետականությունն էր գործում, այն խոչընդոտ էր, այսպես կոչված, «Զագեզուրի միջանցքի» ծրագրի իրականացման ճանապարհին։ Ու արդեն Արցախի թեման Նիկոլ Փաշինյանի ձեռքով «փակելուց» հետո Թուրքիան ու Ադրբեջանը Հայաստանից, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցք» են պահանջում:  

Չնայած նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության մեջ նշվում էր, թե Սյունիքում անցնող ճանապարհը պետք է անցնի ռուսական վերահսկողության ներքո, բայց միջանցքի մասին փաստաթղթում որևէ խոսք չկա։ Սակայն, քանի որ նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթը կորցրել է իր ակտուալությունը, ապա Սյունիքով անցնող ճանապարհի ու դրա կարգավիճակի թեման արդեն դարձել է հայ-ադրբեջանական բանակցությունների խնդրո առարկա։

Իսկ բանակցային գործընթացի մասով ակտիվ զարգացումներ են տեղի ունենում։ Նախ՝ Փաշինյանը մեկնեց Ստամբուլ, հանդիպեց Թուրքիայի նախագահի հետ, իսկ նրանից առաջ էլ Ալիևն էր այցելել Թուրքիա՝ ըստ երևույթին դիրքորոշումները ճշգրտելու նպատակով։ Ապա Աբու Դաբիում երկկողմ ձևաչափով Փաշինյան-Ալիև հանդիպումը տեղի ունեցավ։ Ու պատահական չէ, որ այդ ֆոնին ԱՄՆ պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն հույս հայտնեց, որ Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև շուտով խաղաղության համաձայնագիր կկնքվի։ Հասկանալի է, որ նման հայտարարությունները հենց այնպես չեն լինում, և նա դա անելու համար կոնկրետ հիմքեր է ունեցել։ Բայց ամենազարմանալին այն է, որ հանկարծ Թուրքիայում Միացյալ Նահանգների դեսպան Թոմաս Բարաքը հայտարարում է, թե Հայաստանն ու Ադրբեջանը վիճում են 32 կիլոմետր երկարություն ունեցող ճանապարհի շուրջ։ Նրա խոսքով, Միացյալ Նահանգներն առաջարկում է 100 տարով վարձակալել Հայաստանի այն հատվածը, որ Ադրբեջանի արևել յան շրջանները կապում է Նախիջևանին։ Նախ՝ հարց է ծագում, թե ինչո՞ւ է այս մասին հայտարարություն անում հենց Թուրքիայում ԱՄՆ դեսպանը, չէ՞ որ խնդիրն առնչվում է Հայաստանին ու Ադրբեջանին, և Միացյալ Նահանգներն իր առաջարկների մասին կարող էր բարձրաձայնել Երևանում կամ Բաքվում իր դեսպանների միջոցով։ Փաստացի, Թուրքիայում ԱՄՆ-ի դեսպանի միջոցով ճանապարհի վերաբերյալ առաջարկի ներկայացումը հուշում է հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացում Թուրքիայի աճող դերակատարության, ինչպես նաև Սյունիքով անցնող ճանապարհի հարցում Անկարայի՝ շահառու լինելու իրողության մասին։

Ըստ որում, Թոմաս Բարաքը, տեղի տալով թուրք-ադրբեջանական տանդեմի նարատիվներին, Սյունիքով անցնող ճանապարհը ներկայացնում է որպես երկու կողմի միջև վեճ։ Տպավորություն է ստեղծվում, թե վիճելի տարածքի հետ գործ ունենք։ Իսկ իրականում որևէ վեճ չկա, Սյունիքը Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի մաս է, իսկ Նախիջևանը Ադրբեջանի հետ կապող ճանապարհի հարցն ընդամենը Թուրքիայի ու Ադրբեջանի կողմից անօրինական ու ագրեսիվ պահանջների արդյունք է։ Չէ՞ որ Հայաստանը բազմիցս հայտարարել է, թե պատրաստ է ճանապարհ տրամադրել, այն էլ՝ հեշտացված կարգով, բայց միայն իր վերահսկողության պայմաններում։ Բայց Թուրքիան ու Ադրբեջանը ցանկանում են, որ հայկական կողմը չվերահսկի ճանապարհը։

Իսկ ինչո՞ւ է այդ ճանապարհն այդքան կարևոր։ Ադրբեջանը Նախիջևանի ու Թուրքիայի հետ կարող է կապվել ինչպես Վրաստանի, այնպես էլ Իրանի տարածքով՝ մանավանդ որ Վրաստանով և Իրանով անցնող կոնկրետ կառուցված ճանապարհներ ու երկաթուղիներ կան, իսկ Սյունիքով նախատեսվող ճանապարհի դեպքում ենթակառուցվածքները բացակայում են։ Հարցը ոչ այնքան ճանապարհի կարճ լինելը կամ ենթակառուցվածքներն են, որքան այն, որ միջանցքի ստեղծումը թուրք-ադրբեջանական տանդեմին պետք է հնարավորություն տա հետագայում վերահսկողություն ձեռք բերել կամ օկուպացնել Սյունիքը, քանի դեռ Հայաստանը թույլ է, ու դրանով հող ստեղծել թուրք-ադրբեջանական ինտեգրացիայի և պանթուրքական ծրագրերի իրականացման համար։ 

Այլ հարց է, որ ամերիկյան կողմը չի խորանում թեմայի պատմական, իրավական և աշխարհաքաղաքական համատեքստի ու տարբեր նրբությունների մեջ։ Թերևս ԱՄՆ գործող վարչակազմը փորձում է, ինչքան հնարավոր է, շուտ առաջընթացի հասնել հայ-ադրբեջանական բանակցություններում և ցույց տալ, որ խաղաղության հաստատմանն ուղղված իրենց ջանքերն արդյունք են տալիս, «թրամփականները» իշխանության են եկել աշխարհում խաղաղություն հաստատելու խոստումներով։ Դրա համար էլ Թրամփը շտապեց միանգամից հայտարարել, թե Հայաստանի և Ադրբեջանի հակամարտությունը մոտենում է հաջող հանգուցալուծման։ Խնդիրն այն է, որ այս համատեքստում երկրորդական նշանակություն է ստանում այն, որ դրա համար կողմերից մեկին կարող են ստիպել շատ ցավոտ ու ինչ-որ առումով անդառնալի զիջումներ անել։ Իսկ տվ յալ դեպքում այդ կողմը Հայաստանն է։ Այստեղ գործ ունենք նաև Հայաստանի դիվանագիտական ջանքերի ակնհայտ ձախողման հետ։ Մեր դիվանագիտությունն ի զորու չի եղել ամերիկյան կողմին ընկալելի դարձնել հակամարտության ողջ էությունը և խորքային շերտերը։

Մյուս կողմից էլ՝ Թուրքիայում ԱՄՆ դեսպանի հայտարարությունը տարբեր վերլուծաբանների կողմից գնահատվեց որպես դիվանագիտական կոռեկտությունից դուրս։ Ի՞նչ է նշանակում սուվերեն պետության ճանապարհը վարձակալությամբ վերցնել և վերահսկել։ Պատահական չէ, որ հայկական տիրույթում այս առաջարկը դիտարկվեց որպես Հայաստանի սուվերենության և տարածքային ամբողջականության մի հատվածը զիջելու հերթական քայլ։ Ու այսպիսի կարծիքների համար հիմքեր կան, քանի որ ակնհայտ է դառնում այս թեմայի հետ կապված Հայաստանի իշխանությունների երկդիմիությունը։ Նրանք մի կողմից հայտարարում են, թե Հայաստանը չի քննարկել և չի քննարկում որևէ երրորդ կողմի սեփական ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ վերահսկողությունն արտապատվիրակելը, իսկ մյուս կողմից էլ՝ ուղերձներ են հղվում, թե սկզբունքների պահպանման դեպքում Հայաստանը դեմ չէ Սյունիքի ճանապարհի արտապատվիրակմանը։

Երեկ Փաշինյանն էլ, ըստ էության, հաստատեց արտապատվիրակման հնարավորությունը, ավելին՝ նա կոնցեսիոն կառավարման մեջ վատ բան չի տեսնում, նույնիսկ այն համարում է նորմալ պրակտիկա՝ որպես օրինակ բերելով, ուշադրություն... օդանավակայանը, ջրի համակարգը, երկաթուղին, բջջային կապի օպերատորին։ Այն, որ բացում է «միջանցքը», Փաշինյանը չի էլ թաքցնում, սակայն հարցն այն է, թե, ի վերջո ո՞ր մոդելն է գործի դրվելու՝ վարձակալությա՞ն (Rent), երբ սեփականությունն ու վերահսկողությունը մնում են պետությանը, բայց ժամանակավոր օգտագործման իրավունքը տրվում է օտար կառույցի, հենց արտապատվիրակո՞ւմը (Outsource), երբ ֆունկցիան պահվում է պետության ձեռքում, բայց իրականացման գործընթացը վստահվում է մասնավորին կամ օտարին, թե՞ կոնցեսիոն կառավարումը (Concession Management), երբ պետությունը ոչ միայն ֆունկցիան է փոխանցում, այլև դրա ֆինանսական շահագործման իրավունքը, հաճախ երկարաժամկետ, առավել հաճախ՝ առանց վերահսկման լծակների։

Տերմիններն, իհարկե, կարևոր են, բայց առավել կարևոր է պարունակությունը։ Եթե սահմանը հսկում է ոչ թե պետությունը, այլ այլընտրանքային «կառուցվածք», եթե ինքնիշխան գործառույթները դառնում են առևտրային պայմանավորվածության մաս, ապա, ինչպես էլ անվանենք, բովանդակությունն այլևս ինքնիշխանության ու իրավազորության հետ կապ չի ունենում, որքան էլ իշխանությունները թմբկահարեն այդ արտահայտությունները:

Ժամանակն է երևի կողմնորոշվել՝ Փաշինյանը Հայաստանը որպես պետություն է դիտո՞ւմ, թե՞ բիզնես նախագիծ՝ քպական խմբակի իշխանական հաճույքները սպասարկելու համար։

ԱՐՍԵՆ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

«Ժողովուրդ» օրաթերթը գրում է. «Երեկ Նիկոլ Փաշինյանի առաջարկով, նախագահ Վահագն Խաչատուրյանի ստորագրությամբ ՀՀ շրջական միաջավայրի նախարար Հակոբ Սիմիդյանն ազատվեց նախարարի պաշտոնից: 

«Ժողովուրդ» օրաթերթը բացմիզս է գրել, որ Փաշինյանի ու Սիմիդյանի փոխհարաբերությունները շուրջ երկու տարի է լարված են, քանի որ, ըստ Փաշինյանի, Սիմիդյանը ձախողել է նախարարության բոլոր աշխատանքները, իր տեղում չէ: Մեր լավատեղյակ աղբյուրները փոխանցում են, որ տարբեր առիթներով Փաշինյանը նկատողություններ է տվել Սիմիդյանին, անընդհատ նշել, որ ուշքի գա, որ գործ չի անում. բայց ապարդյուն: Փաշինյանի երբեմնի սիրելի Սիմիդյանը գրեթե բոլոր հարցերում թերացումներ ունի:

Մեր աղբյուրները փոխանցում են, որ Փաշինյանի համբերության բաժակը լցվել է, երբ նրան զեկուցել են, որ եթե այսպես շարունակվի, Հայաստանում 2026 թվականին կայանալիք ՄԱԿ-ի Կենսաբազմազանության կողմերի 17-րդ համաժողովի (COP-17)-ի աշխատանքներում իրենք խայտառակվելու են: Սիմիդյանն անգամ օտար լեզուների չի տիրապետում, ու անհնարին է, որ կարողանան այդքան հյուրերի ընդունել: Անհարմար դրության մեջ կհայտնվեն: Այս ամենից հետո Փաշինյանը դեռ հուլիսի 12-ին Գորիսում հորդորել է դիմում գրել ու հեռանալ:

Նշենք, որ «Հայաստանը 2026 թվականին կընդունի ՄԱԿ-ի Կենսաբազմազանության կողմերի 17-րդ համաժողովը (COP-17), որը բավականին խոշոր և կարևոր բնապահպանական միջոցառում է: Կազմակերպչական աշխատանքներն արդեն մեկնարկել են, ստեղծվել է կոմիտե, որը ղեկավարում է ՀՀ վարչապետի արդեն նախկին գլխավոր խորհրդական Համբարձում Մաթևոսյանը. ու հենց դրա համար Փաշինյանը Մաթևոսյանին նշանակել է նախարարի պաշտոնում: 

Հիշեցնենք, որ դեռևս 2024 թվականի հոկտեմբերի 31-ին COP-16-ի ավարտին կայացած քվեարկության արդյունքներով Հայաստանն առաջ է անցել Ադրբեջանից։ Հայաստանը հավաքել է 65, Ադրբեջանը՝ 58 ձայն»։

«Հրապարակ» թերթը գրում է․ «Չնայած Եկեղեցու, Վեհափառի ու որոշ եպիսկոպոսների հասցեին շարունակվող զազրախոսություններին, իշխանական աղբյուրները հայտնում են, որ Փաշինյանը ծանր կացության մեջ է հայտնվել Եկեղեցու դեմ հայտարարած պատերազմում` չգիտի ինչ անել։

Նա հասկանում է, որ այս հարցում չունի հանրային լայն աջակցություն: Թեպետ «նեղ կռուգում» ակնարկել է, որ գուցե ինքն առաջնորդի մարդկանց դեպի Վեհարան, եւ բռնի ուժով կաթողիկոսին հրաժարական պարտադրեն, առաջարկը չի ողջունվել, սակայն թիմում վստահ չեն՝ Փաշինյանը կիրականացնի՞ իր վտանգավոր մտադրությունը, թե՞ կխուսափի առճակատումից։

Առայժմ փորձելու է Վեհարանը Վեհափառից ազատել հոգեբանական տեռորի միջոցով՝ ստատուսներով, թիմին Վեհափառի դեմ «քսի տալով» եւ այլն։ Երեկ նրա ասուլիսից էլ դա հասկացվեց։

«Վեհարանն ազատելու ենք այնպես, ինչպես ՀՀ-ն ազատեցինք Սերժ Սարգսյանից»,- ասաց նա` տպավորություն ստեղծելով, թե իր համակիրներին առաջնորդելու է դեպի Վեհարան, ինչպես 2018-ին արեց։

Իսկ ճշտող հարցին, թե ինչպես է ազատելու` դռներ կոտրելո՞վ, ասաց․ «Սիրով, աղոթելով»։ Այսինքն՝ ռադիկալ հայտարարություններով փորձում է հանրությանը դրդել ինչ-որ քայլերի, որ հետո արդարանա, թե ինքնաբուխ հավաքներ են եղել։

Սակայն անցած ամիսները ցույց տվեցին, որ այս հարցում իշխանությունն աջակիցներ չունի՝ ո՛չ դրսում, ո՛չ ներսում: Հոգեւոր դասն էլ անցել է հակագրոհի` նզովում են իշխանություններին։

Մեր աղբյուրները հայտնում են, որ իրավապահներին հրահանգ է իջեցրել՝ կաթողիկոսի դեմ գործեր «կարել», արդեն մեկ տասնյակ գործ է բացվել, բայց դեռ չեն հայտարարում։

Փաշինյանը մի քանի անգամ թիմին ասել է, որ մինչեւ աշուն այս հարցը պետք է լուծվի»։

Մանրամասները՝ այստեղ:

Թուրքական արտադրության 5-րդ սերնդի «KAAN» կործանիչների արտադրության գործում Եգիպտոսը կդառնա Թուրքիայի գործընկերը: Այս մասին տեղեկացնում է ermenihaber.am-ը։

Թուրքական մամուլում նշվում է, որ Եգիպտոսի՝ կործանիչների արտադրության գործընթացքում որպես արտադրող ներգրավվելը վկայում է երկու երկրների ռազմավարական հարաբերությունների մասին:

Հավելենք, որ Եգիպտոսի կողմից նման որոշում կայացվել է կործանիչի նախատիպին և դրա արտադրական կառույցներին տեղում ծանոթանալուց հետո:

Համագործակցության մասին համապատասխան հուշագիրը նախատեսվում է ստորագրել 2025-ի վերջին:

ԱՄՆ պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն հայտարարել է, որ Իսրայելի և Սիրիայի միջև լարվածությունը կկարգավորվի առաջիկա ժամերին։ Նրա խոսքերը մեջբերում է ՌԻԱ Նովոստին։

«Իրանը ցանկություն է հայտնել բանակցություններ սկսել, բայց Թեհրանը պետք է ավելի վաղ հանդես գար նման նախաձեռնությամբ»։ Այս մասին ասել է ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը։

«Ես միջնորդներից հաղորդագրություններ եմ ստացել, որ Իրանը ցանկանում է բանակցել և նվազեցնել լարվածությունը։ Բայց նրանք պետք է դա անեին մինչև 60 օրվա լրանալը։ Նրանք ունեին 60 օր, և 61-րդ օրը ես ասացի, որ մենք համաձայնություն չունենք։

Նրանք ցանկանում են համաձայնագիր, և դա ցավոտ է երկու կողմերի համար։ Բայց ես կասեի, որ Իրանը չի հաղթում այս պատերազմում, և նրանք պետք է հիմա սկսեն բանակցությունները, քանի շատ ուշ չէ։ Եթե Իրանն իսկապես ցանկանում է բանակցել, մենք այստեղ ենք, հիմա ժամանակն է։ Մենք աջակցում ենք Իսրայելին, և նրանք հիմա լավ աշխատանք են կատարում», - ասել է Թրամփը։

ԱՄՆ պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն հայտարարել է, որ Վաշինգտոնը ձգտում է դադարեցնել ռազմական գործողությունները, որոնք սկսվել են Սիրիայի հարավում իրավիճակի լարման և Իսրայելի կողմից ավիահարվածների հետևանքով։

Նա մտահոգություն է հայտնել ստեղծված իրավիճակի կապակցությամբ՝ հավաստիացնելով, որ ցանկանում են ռազմական գործողությունները դադարեցում։

«Մենք կապի մեջ ենք բոլոր համապատասխան կողմերի հետ: Հույս ունենք, որ կկարողանանք վերջ դնել դրան», – ընդգծել է Ռուբիոն՝ ելույթ ունենալով Վաշինգտոն այցելող Բահրեյնի արտգործնախարարի հետ միջուկային էներգիայի ոլորտում փոխըմբռնման հուշագրի ստորագրման արարողության ժամանակ:

Պետքարտուղարը հայտնել է, որ հեռախոսազրույց է ունեցել համապատասխան կողմերի հետ և հույս հայտնել, որ ավելի ուշ ավելի շատ տեղեկություններ կլինեն։

Ավելի վաղ հայտնի է դարձել, որ իսրայելական զինված ուժերն ավիահարվածներ են հասցրել Սիրիայի կառավարության ռազմական շարասյանը, երբ այն դուրս էր գալիս աս-Սուեյդա քաղաքից

Իսրայելի պաշտպանության բանակը հայտարարել է, որ հարվածները հասցվել են այն բանից հետո, երբ հուլիսի 14-ի երեկոյան սիրիական ուժերի ավտոշարասյուներ, այդ թվում՝ զրահափոխադրիչներ և տանկեր են նկատվել աս-Սուեյդայի ուղղությամբ շարժվելիս։

Ինչպես SANA գործակալությանը հայտնել է Սիրիայի պաշտպանության նախարարության ներկայացուցիչ Հասան Աբդ ալ-Ղանին, կառավարական զորքերը սկսել են ծանր տեխնիկան և զենքը դուրս բերել աս-Սուեյդայից:

Նրա խոսքով՝ քաղաքի և նահանգի նկատմամբ վերահսկողությունը փոխանցվել է անվտանգության ուժերին, որոնք կսկսեն զինաթափել անօրինական կազմավորումների զինյալներին:

Իսրայելի պաշտպանության նախարար Իսրայել Կացը զգուշացրել էր, որ կշարունակեն հարվածել Սիրիային, եթե նրա իշխանությունները չհեռացնեն իրենց զորքերը հանրապետության հարավում գտնվող Աս-Սուվեյդա քաղաքի տարածքից, որտեղ ապրում են դրուզները: Սիրիայում իշխանափոխությունից ի վեր Իսրայելի կառավարությունը բազմիցս աջակցություն է հայտնել հարևան արաբական հանրապետությունում բնակվող դրուզներին և մտադրությունը հայտնել իրավիճակի հնարավոր անկայունացման դեպքում օգնել նրանց ինքնապաշտպանության հարցում:

Դատախազությունը հրաժարվել է ԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետի նախկին դեկան,  ՀՀ արդարադատության խորհրդի նախկին անդամ  Գագիկ Ղազինյանի, Կարինե Շահբազյանի և Դավիթ Ղազինյանի դեմ՝ ենթադրյալ ապօրինի գույքի բռնագանձման պահանջով հայցից՝ ամբողջությամբ։ Այս մասին գրում է  «Փաստինֆո»-ն։շԴատախազը նման դիրքորոշում հայտնել է այսօր՝ Հակակոռուպցիոն քաղաքացիական դատարանում՝ դատավոր Ռուդոլֆ Ավագյանի նախագահությամբ, կայացած դատական նիստի ընթացքում։ Գործն, ըստ էության, կկարճվի։ Հակակոռուպցիոն դատարանից «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում հայտնեցին, որ հայցվորի կողմից հայցի հրաժարման հիմքով գործը կարճելու որոշումը կհրապարակվի վաղը։ 

Հիշեցնենք, որ հայցադիմումը դատարան ներկայացվել է 2024թ․ նոյեմբերին։ Հայցադիմումն ի սկզբանե մակագրված է եղել  Դատախազությունը պահանջում էր Գագիկ Ղազինյանից և նրա կնոջից բռնագանձել՝ 206 միլիոն 297 հազար 984 դրամ՝ որպես ապօրինի դրամական միջոցների մնացորդ, և 52 միլիոն 775 հազար 679 դրամ, ունի ապօրինի ծագում, հնարավոր չէ բռնագանձել, քանի որ 1997-ից 2024 թթ․ ընթացքում փոխանցվել է բարեխիղճ ձեռքբերողի կամ հնարավոր չէ նույնականացնել։

Գագիկ Ղազինյանի որդուց՝ Դավիթ Ղազինյանից, օրենքի իմաստով Գագիկ Ղազինյանին պատկանող գույք, հօգուտ ՀՀ-ի բռնագանձել Արագածոտնի մարզի Աշտարակ համայնքի անշարժ գույքը, անհնարինության դեպքում Գագիկ Ղազինյանից բռնագանձել գույքի միջին շուկայական արժեքը՝ 131 միլիոն 899 հազար 500 դրամ, Երևան քաղաքի Քանաքեռ-Զեյթուն Բաբայան փողոցի անշարժ գույքը, անհնարինության դեպքում Գագիկ Ղազինյանից բռնագանձել գույքի միջին շուկայական արժեքը՝ 828 միլիոն 600 հազար դրամ։

Ռուսաստանն ուշադրությամբ հետևում է Ուկրաինային արևմտյան զենքի մատակարարման թեմային։ Այս մասին ասել է Ռուսաստանի նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը։

«Թեման, իհարկե, տեղեկատվական օրակարգում գլխավոր տեղ է զբաղեցնում։ Իհարկե, մենք ուշադիր հետևում ենք բոլոր համապատասխան հաղորդագրություններին», – Պեսկովի խոսքերն է մեջբերում «Ինտերֆաքս» գործակալությունը։

Միևնույն ժամանակ, Կրեմլի խոսնակը նշել է, որ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի վերջին հայտարարությունների համաձայն՝ Վաշինգտոնն ուղղակիորեն զենք չի մատակարարի Ուկրաինային։

«Հավանաբար, հիմա դժվար է ասել, թե ինչ է կատարվում եվրոպացիների հետ։ Գերմանիայից հակասական հայտարարություններ են եղել, չնայած հայտնի «Taurus»-ների մասով, կարծես թե, այսպես ասենք, բանականության որոշ մնացորդներ կան։ Առայժմ նրանք ասում են, որ «Taurus»-ներ չեն մատակարարվում», – հավելել է նա։

Պեսկովին նաև հարց են ուղղել, թե ինչպես է Կրեմլը գնահատում Թրամփի որոշումը՝ զենք վաճառել եվրոպական երկրներին, որպեսզի նրանք կարողանան այն փոխանցել Ուկրաինային»

«Սա բիզնես է։ Նախկինում ևս մատակարարումներ եղել են։ Ոչ ոք դրանք չի դադարեցրել։ Հարցն այն է, թե ով է վճարում դրանց համար։ Հիմա որոշ եվրոպացիներ կվճարեն դրանց համար», – ասել է Կրեմլի խոսնակը։

Նա նշել է, որ Ֆրանսիան և Չեխիան արդեն հրաժարվել են մասնակցել այս սխեմային։

«Այսինքն՝ այնտեղ նույնպես հիմա անհամաձայնություններ կլինեն. չէ՞ որ այնքան մեծ գումարի մասին է խոսքը։ Քաղաքացիների համար ոչինչ չի մնա», – հավելել է Պեսկովը։

Կրեմլի ներկայացուցչին հարց են ուղղել՝ արդյոք նոր սխեմայով կարող է ավելի քիչ զենք մատակարարվել, քան նախկինում։

«Մենք չգիտենք։ Մինչ այժմ մենք տեսնում ենք, որ եվրոպացիները ցուցաբերում են միանգամայն մոլեգին միլիտարիստական ​​մոտեցում և հայտարարում են զենք գնելու համար մեծ գումար ծախսելու մտադրության մասին՝ պատերազմի շարունակությունը հետագայում հրահրելու համար», – պատասխանեց նա։

Պեսկովը նաև նշել է, որ Ռուսաստանի թարմացված միջուկային դոկտրինի բոլոր դրույթները, այդ թվում՝ Ռուսաստանի Դաշնության դեմ սովորական զենքի կիրառմանը հնարավոր միջուկային պատասխանը, ուժի մեջ են մնում։