Ադրբեջանը մեր հավանական ռազմական հակառակորդն է։ Այս մասին սոցիալական ցանցերում գրել է ռուս ռազմական փորձագետ Իգոր Ստրելկովը։

«Ադրբեջանական սփյուռքի հետ կապված իրավիճակի, ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների սրման հետ կապված, ուզում եմ նշել, որ այս ամենը շատ սպասելի է։ Եթե Ադրբեջանը չունենար Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների հետագա սրման և հակառուսական դիրքորոշման բավականին արագ անցման հստակ սահմանված վեկտոր, ապա Ռուսաստանի Դաշնության տարածքում էթնիկ ադրբեջանցիների ձերբակալությունները կամ նույնիսկ մահերը չէին անհանգստացնի ո՛չ Ալիևին, ո՛չ էլ պաշտոնական Բաքվին։ Ամեն ինչ կլիներ խաղաղ և հանգիստ։

Կա քաղաքական պատվեր։ Ես պատրաստ չեմ ասել, թե որքանով են Ռուսաստանի իրավապահ մարմինները գործել օրենքի հիման վրա կամ արդյոք որևէ խախտում է տեղի ունեցել, հնարավոր է, որ եղել է նման բան։ Ես գնահատական ​​չեմ տա, քանի որ ոչինչ չգիտեմ։ Բայց ես ևս մեկ անգամ կցանկանայի ընդգծել, որ հանցագործների, և մասնավորապես՝ քրեական հանցագործների կալանավորումը պետության ներքին գործն է, նույնիսկ եթե հանցագործները օտարերկրյա քաղաքացիներ են։ Այս դեպքում նրանք օտարերկրյա քաղաքացիներ չեն, այլ Ռուսաստանի քաղաքացիներ, նույնիսկ եթե նրանք ունեցել են երկքաղաքացիություն, ինչը տեսականորեն հնարավոր է։

Այն փաստը, որ  Ադրբեջանը լարված փնտրում է Ռուսաստանի հետ առճակատման ավելի ու ավելի նոր կետեր, վաղուց պարզ է։ Այն, որ Ադրբեջանի հետևում կանգնած է Թուրքիան, որն Ադրբեջանին օգտագործում է որպես «բակի շուն», որին նրանք հրահրում են, միաժամանակ ձևացնելով, թե իրենք դրա հետ կապ չունեն՝ սա նույնպես լիովին պարզ է։

Այն փաստը, որ Ռուսաստանից ընդհանրապես չեն վախենում կամ չեն հարգում այնպիսի հարևաններ, ինչպիսին է Ադրբեջան անունով լիովին արհեստական ​​պետությունը, որը ձևականորեն բարեկամական է ԱՊՀ շրջանակներում՝ սա նույնպես բնական է «չափազանց հաջող» «հատուկ ռազմական գործողությունից» ավելի քան երեք տարի անց։

Ռուսաստանում Անդրկովկասյան ճակատի առաջացման հավանականությունը ես կանխատեսել էի դեռևս ձերբակալությունից առաջ։ Թուրքիայի հետ պատերազմի հավանականությունը, որի կողմում անպայման կգործի նրա վասալ Ադրբեջանը, ես նույնպես մեկ անգամ չէ, որ նշել եմ որպես շատ բարձր և գրեթե անխուսափելի պատմական հեռանկարում։

Այժմ, երբ Իրանը թուլացել է ամերիկա-իսրայելական հարվածներից և դժվար թե կարողանա ճնշում գործադրել Ադրբեջանի վրա այդ հարվածներից հետո, Ադրբեջանը իրականում հանդես է գալիս որպես սադրիչ՝ գիտակցելով, որ Ռուսաստանի համար չափազանց դժվար կլինի նրան իր տեղը դնել, քանի որ մեր բոլոր ռազմական ուժերը Արևմտյան ճակատում են։

Լկտիանալը, հարաբերությունները փչացնելը և, ըստ էության, Ռուսաստանի հակառակորդների ջրաղացին ջուր լցնելը այն է, ինչ նրանք կանեն մոտ ապագայում, և ավելի ու ավելի շատ։ Ես չգիտեմ, թե ինչի համար է Զելենսկին շնորհակալություն հայտնել Ալիևին։ Դա լիովին հնարավոր է Ադրբեջանի կողմից արտադրված անօդաչու թռչող սարքերի մատակարարման համար։ Հնարավոր է՝ զենքի և զինամթերքի մատակարարման համար. ինչպես հայտնի է, Ադրբեջանը զենք և զինամթերք է վաճառել խորհրդային պաշարներից Ուկրաինային։

Ամեն դեպքում, մենք պետք է հասկանանք, որ Ադրբեջանը մեր հավանական ռազմական հակառակորդն է, և Ալիևը միշտ եղել և մնում է մեր թշնամին, քանի որ նա Թուրքիայի դաշնակիցն է, իսկ մենք դեռևս՝ առայժմ՝ թշնամաբար ենք տրամադրված Թուրքիային։

Կապվում է ևս մեկ «կովկասյան հանգույց», և սա այն հանգույցներից մեկն է, որը չի կարելի կտրել առանց Ռուսաստանի գլխավոր խնդիրը լուծելու՝ առանց Ուկրաինայում պատերազմը հաղթելու։ Եթե հաղթանակ տարվի, շատ խնդիրներ ինքնուրույն կանհետանան, և այժմ հաչող շնիկները կվերադառնան իրենց բները, որտեղից նրանք լուռ և երախտագիտորեն կհառաչեն՝ քսմսվելով հաղթողին։

Եթե մենք չկարողանանք հաղթել, նրանք բոլորը կշտապեն մեզ պատառոտել։ Ադրբեջանն առաջինը կլինի։ Եվ Ադրբեջանին կհետևեն մեր մյուս պաշտոնական դաշնակիցներն ու հարևանները։

Ինչպես գիտենք, թշնամու անօդաչու թռչող սարքերն արդեն գործում են Ղազախստանի տարածքում, և դրանք ակնհայտորեն այնտեղ չեն թռել Ուկրաինայից։ Դրանք ակնհայտորեն արձակվել են Ղազախստանի տարածքից, որի մասին մեր Արտաքին գործերի նախարարությունը և քարոզչությունը պարզապես փորձում են լռել, որպեսզի հարաբերությունները չսրեն։ Եվ կրկին, որպեսզի չվախեցնեն ռուսական հանրությանը։

Թույլերին ծեծում են։ Եթե մենք իրական ուժ չցուցաբերենք, բոլորը մեզ կխփեն ամբոխով, մինչև որ մեզ ոտնակոխ անեն», - գրել է Ստրելկովը։